ผมอยากเป็นนักวาดการ์ตูนมังงะในญี่ปุ่น
ซึ่งเป็นอาณาจักรแห่งการ์ตูน!
มหาวิทยาลัยเกียวโตเซกะ
Gu Youngchan (จาก เกาหลี)
※บทสัมภาษณ์ ของปี 2016
คุณมีแนวทางในการเลือกมหาวิทยาลัยที่จะศึกษาอย่างไร
ผมชอบการ์ตูนตั้งแต่เด็กแล้ว ด้วยการเช่าหนังสือที่ร้านเช่าหนังสือและอ่านด้วยความเพลิดเพลิน
เมื่อผมรู้ว่า การ์ตูนเรื่อง “โดราเอมอน” และ “สแลมดังก์” ซึ่งเป็นการ์ตูนเรื่องโปรดของผมสร้างขึ้นใน ญี่ปุ่น
ผมก็ตัดสินใจในช่วงที่เรียนมัธยมปลายเพื่อมาที่ประเทศญี่ปุ่นและกลายเป็นศิลปินการ์ตูนมังงะ
ผมเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายซึ่งเชี่ยวชาญด้านศิลปะ แต่ต้องการเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย
Kyoto Seika ซึ่งเป็นสถาบันที่ครูและเพื่อนรุ่นพี่ของผมสำเร็จการศึกษานี่จึงเป็นเหตุผลที่ผมมาที่เกียวโต
ที่ผานมาคุณไดเรียนรูอะไรบาง
ผมเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยในปี 2011 แต่เนื่องจากผมต้องเข้ารับการเกณฑ์ทหาร ในปีนี้จึงเป็นปีที่สี่ที่
ผมเรียนในหลักสูตรมังงะช่วงปีที่สอง ผมเรียนรู้พื้นฐานการวาดภาพ เช่น การวาดเส้นและวงกลม และ
การสร้างโทนสี (สวา่ ง/มืด) ตั้งแต่ปีที่สามเป็นต้นมาผมเริ่มใช้ ความสามารถด้านการวาดภาพอย่าง
เอาจริงเอาจังในฐานะนักวาดการ์ตูน ในตอนนี้งานหลักของผมคือทำโปรเจคเกี่ยวกับการสร้างการ์ตูน
เพื่อจบการศึกษา โดยใช้เวลาในการทำงานนี้อยา่ งนอ้ ยวันละ 8 ชั่วโมงมังงะของผมที่มีชื่อเรื่องว่า “Boff
Soccer” เป็นเรื่องเกี่ยวกับ นักฟุตบอล ผ่านการพิจารณาจากบรรณาธิการแล้วเมื่อผมนำเสนอไปยั
สำนักพิมพ์ขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง และเรื่องนี้ยังได้รับรางวัล ในการประกวดการ์ตูนมังงะอีกด้วย
ประสบการณดานบวกที่คุณเคยไดรับจากการมาศึกษาในประเทศญี่ปุน มีอะไรบาง
องค์ประกอบทางประเพณีดั้งเดิมและความทันสมัยผสานเขา้ ด้วยกันอยา่ งกลมกลืน ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่
ก็ใจดีและสุภาพอย่างมากผมรู้สึกทึ่งอยู่ทุกวันที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองแห่งนี้
คุณตองการนำประสบการณที่ไดศึกษาในประเทศญี่ปุนไปใชประโยชน อยางไรในอนาคต
ผมคิดอยู่เสมอวา่ ผมอยากจะฝากผลงานบางอยา่ งในชีวิตเพื่อให้ผู้คนจดจำผมไดต้ ลอดไป สำหรับผมแล้ว
สิ่งนั้นหมายถึงการวาดการ์ตูนมังงะ คนที่อยากเป็นนักออกแบบแฟชั่นจะมุ่งหน้าไปยังปารีสหรือมิลาน
สำหรับผมผมอยากเป็นนักวาดการ์ตูนในอาณาจักร แห่งการ์ตูน ผมจึงต้องมาที่ญี่ปุ่น องค์ประกอบ
สามอย่างที่สำคัญสำหรับมังงะ ได้แก่สไตล์ การผลิต และเนื้อเรื่อง ผมค่อนข้างมั่นใจ ในความามารถที่
จะสร้างผลงานให้ผู้คนหันมาสนใจงานของผมแต่ผมยังต้องเรียนรู้ตอ่ ไปอีก และสรา้ งสรรค์มังงะที่
นา่ สนใจ ซึ่งจะเป็นที่จดจำของผู้คนทั่วไป