ฉันเกิดในฉางชุน มณฑลจี๋หลินของจีน และเรียนเอกภาษาญี่ปุ่นในสมัยที่ศึกษาในมหาวิทยาลัย
ท้องถิ่น ฉันเคยได้ยินป้าของฉันซึ่งทำงานในประเทศญี่ปุ่นเล่าให้ฟังว่า ญี่ปุ่นเป็น
“สถานที่แสนมหัศจรรย์” เพียงใด ซึ่งทำให้ฉันเริ่มสนใจในประเทศนี้ เหตุผลที่ฉันมาเรียนที่
เกียวโตก็เพราะว่า มีผู้ที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย Kyoto University of Foreign Studies
สอนอยู่ในโรงเรียนสอนภาษาญี่ปุ่นในประเทศจีน

ในการศึกษาที่ Graduate School of Foreign Studies ฉันได้เรียนรู้เพื่อจะเป็นผู้สอนภาษาญี่ปุ่น
ในช่วงปีแรก เป้าหมายของฉันคือตั้งใจเรียนอย่างเต็มที่เพื่อใช้ไวยากรณ์ญี่ปุ่นที่ได้เรียนรู้มา
และฝึกฝนทักษะการสนทนาให้เพียงพอเพื่อให้ฉันกล้าที่จะแสดงออกอย่างเหมาะสม ในปีนี้ฉัน
กำลังเตรียมทำวิทยานิพนธ์ภายใต้คำแนะนำจากอาจารย์ที่ปรึกษา หัวข้อวิทยานิพนธ์ของฉันคือ
“การใช้สำนวนภาษาที่ผิดพลาดซึ่งอาจเกิดขึ้นโดยผู้พูดภาษาจีนโดยกำเนิด” จากการอ้างอิง
งานวิจัยก่อนหน้าที่เคยจัดทำสำหรับวิชาเอก ฉันคาดว่าจะทำวิทยานิพนธ์นี้เสร็จภายในสิ้นปีนี้

ในช่วงปีแรกที่เรียนที่นี่ ฉันไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย และไม่สามารถพูดภาษาญี่ปุ่นได้จริงใน
ทางปฏิบัติ และตอนนั้นเองที่เพื่อนร่วมชั้นเรียนซึ่งอายุมากกว่าฉันบอกกับฉันว่า “เอาน่า HaoRan
เดี๋ยวเธอก็ทำได้ดีเอง” เธอสละเวลามาฟังในสิ่งที่ฉันพูดและให้กำลังใจฉัน ฉันรู้สึกขอบคุณที่เธอ
พูดกับฉันอย่างนั้น เพราะมันสร้างแรงจูงใจให้ฉันปรับปรุงภาษาญี่ปุ่นของฉันให้ดีขึ้น
ฉันยังรู้สึกประทับใจทิวทัศน์ที่งดงามของย่านอาราชิยาม่าเมื่อมองออกไปจากหน้าต่างของห้อง
ปฏิบัติการวิจัย ฉันคิดว่าเกียวโตเป็นเมืองที่มีธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์และเป็นสถานที่ซึ่งผสมผสาน
ความเก่าแก่และความทันสมัยเข้าไปด้วยกันได้อย่างลงตัว
 

ความฝันของฉันคือกลับไปยังประเทศจีน และเป็นครูสอนภาษาญี่ปุ่น ถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากสอน
ในวิทยาลัยมนุษยศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนอร์ทอีสนอร์มอล ซึ่งเป็นสถาบันที่ฉัน
เคยเรียน ในขณะนี้ ฉันกำลังศึกษาเพื่อทำการทดสอบในระดับปริญญาเอกในญี่ปุ่น ฉันอยากเป็น
ครูสอนภาษาญี่ปุ่นที่ให้ความสำคัญทั้งไวยากรณ์และทักษะในการสนทนาอย่างเท่าๆ กัน
ในปัจจุบันนี้ เยาวชนรุ่นใหม่ในประเทศจีนมีความสนใจในประเทศญี่ปุ่นเป็นอย่างมาก
ฉันจึงอยากสร้างสะพานเชื่อมไมตรีระหว่างสองประเทศให้พวกเขา ด้วยการช่วยพวกเขาพัฒนา
ทักษะในการสื่อสารต่อไป